Domethenja e Terorizmitt

nga **Serpenta** Sat Jul 04, 2009 2:28 pm

Domethënia e terorizmit

Sheik Hamud bin Ukla ash-Shuaibi, ka qenë gjerësisht i njohur si njëri prej prijësve të dijetarëve të Umetit Musliman në kohën prezente. Ai ishte i njohur si "dijetar i dijetarëve" dhe i ka mësuar shumë prej akademikëve të cilët sot gjenden në mesin tonë . Ash-Shuajbi vdiq nga pika në zemër brenda burgut të Arabis Saudite në të cilin është mbajtur me vite të tëra.

Lavdërimi i qoftë Allahut, Zotit të Botëve, paqja dhe shpëtimi qoft mbi të Dërguarin tonë Muhamedin dhe mbi familjen dhe shokët e tij. Shumë është thënë për ta definuar terrorizmin. Mendimet dhe kuptimet që janë thënë deri më tani kanë qenë në kundërshtim me konceptin, edhe përkundër shumë definimeve dhe termeve te cilat janë vënë në lidhje me domethënien e terrorizmit, ne nuk kemi hasur në ndonjë definicion që i përshtatet realitetit të terrorizmit .Gjdo definicion i realitetit, nëse nuk përmban dhe nëse nuk reflekton realitetin, nuk mund të konsiderohet definicion i saktë. Edhe përkundër shumë hulumtimeve që janë bërë në këtë fushë duke u cekur më shumë se 100 definicione që në mënyrë të sakt të mund të bëhet dallimi ndërmjet akteve terroriste dhe akteve tjera, ku të gjitha këto definicione kanë mangësi në një mënyrë apo tjetër. Disa shembuj të definicioneve që janë ndëgjuar për terrorizëm janë:

- Terrorizmi është një akt që natyrisht shkakton që një person të ndihet i pasigurt dhe i frikësuar.

- Terrorizmi rezulton në të mbledhurit e frikës brenda njerëzve, nepërmjet mënyrave të dhunës.

- Terrorizmi është të përdorurit e mjeteve internacionale dhe të organizuara që natyrisht të shkaktojn frik, për tu arritur qëllime të veqanta.

- Terrorizmi është akt i tmerrshëm barbarist.

- Terrorizmi është një akt që ju kundërvihet rregullave të shoqëris, dhe thyen nderin e njeriut.

Nëse i analizon këto definicione, dhe nëse i studion shkallët e tyre të specifikimit, dhe shkallët në të cilat mbështetën për ta deklaruar një akt se a është terrorizëm, do të vish në përfundim se të gjitha këto përshkrime dështojn që ta sqarojn në mënyrë kategorike konceptin e terrorizmit.Këto definime ose janë shumë të gjëra ose janë shumë precize, apo jo mjaft të gjëra apo jo mjaft precize, dhe dallimet në definimin e terrorizmit vien nga pikpamje të ndryshme, interesa dhe ideologji të ndryshme që egzistojn në shtete të ndryshme. Secili shtet e sqaron terrorizmin në pajtueshmëri me politikën dhe interesat e veta, pa marr parasysh se a përputhet definicioni me domethënien e sakt të terrorizmit apo se a e kundërshton atë.Për këtë arsye do të gjesh një akt të kryer nga një grup ose individ që përshkruhet si "akt terrorist" ndërsa në një rast do të gjesh një akt tjetër të ngjajshëm, ndoshta edhe më barbarik që gjykohet nga të tjerët se nuk konsiderohet terrorizëm.

Shembull kryesor është qështja e Palestinës. Për më shumë se 50 vite, Cionistët e prishur ju kanë dhënë vëllezërve tanë të Palestinës që të shijojn dënimin më të ashpër.Prej vrasjeve, dëbimeve, dëmtimin dhe shkatrrimin e shtëpiave të Palestinezve nga ata që e kanë okupuar vendin e Palestinës, ky torturim konsiderohet si një akt vetëmbrojtës nga okupatorët dhe nga zotërit e tyre kryqtar në Amerik dhe Evrop. Ndërsa se qka mund të bëjë populli i shtypur me gurë quhet dhunë dhe terrorizëm!

Definicioni i saktë i terrorizmit mbështetet në dy fakte:

- Definimi i terrorizmit në bazë të gjuhës Arabe

-Definimi i terrorizmit në bazë të tekstit të Sheriatit

Sa për gjuhën, degzimet e fjalës terror ,është terrorizuar, i terrorizuar dhe terrorizëm, që vien nga rrënja e fjalës rahiba (me shkaktu frik). Me tmerru, me friksu, frik e madhe, i friksuar dhe i frikshem dhe te gjitha këto janë fjalë sinonime që si rrjedhoj kanë frikën. Disa prej këtyre fjalëve kanë domethënie më të thellë se sa të tjerat, dhe nëse e përcjellim këtë temë në Kuranin e Shenjt, ne do të gjejm se rahiba do të thotë frik e pa masë.

Allahu, Lartmadhëria e Tij thotë: "Dhe të më frikësohesh Mua", dhe Ai ka thënë, "Ata na lusin Neve, në shpres dhe frik," dhe Ai ka thënë, "Dhe përgadit kundër tyre qkado që keni mundësi, nga fuqia dhe mjetet e luftës, për ti terrorizuar armiqët e Allahut dhe armiqët tuaj," p.sh. për ti friksuar ata.

Ibni Xheriri thotë: "Thuhet se, Unë bëra që armiku të bëjë panik," në atë se Unë i terrorizova ata, me terror.

Dhe prej kësaj është thënia e Tufajl al-Ganaui "Mjer për nënën e Hajjit, ti i ke goditur në zemrën e tyre, Popullit të Kulabit, mëngjezëve të panikës dhe terrorit- ti i ke goditur me frik ata."

Ibni Xhabiri thotë: "Bishiri na ka transmetuar neve, Jezidi e ka cekur, Saidi e ka cekur, prej Katades,"dhe ofroj duart tuaja afër vetëvetes që të jesh i lir nga ar-ruhub" p.sh. nga frika. Ky është tefsiri i sqarimit të ar-ruhb (terror) dhe ar-ru`b (frik), duke vërtetuar se ar-ru`b është e ngjajshme me ar-ruhb, dhe domethënia e saj është frik e pamas. Kjo përkhrahet nga thënia e tij, saliallau alejhi ve selem, "Mua më është dhënë fitore nëpërmjet të goditurit me frikë në armikun, në largësi të barabart me një muaj".

Ky është një përkufizim i shkurt i domethënies së terrorizmit në gjuhën Arabe.

Ndërsa sa për koceptin e terrorizmit në Sheriat, përbëhet prej dy kategorive:

Më së pari, koncepti i terrorizmit në Islam është i neveritshëm dhe i ndaluar, që është prej mëkateve të mëdha dhe ata që e kryen atë meritojn dënim dhe kriticizëm, qoft ai në nivel shtetëror të një grupi apo individi.Në realitet manifestohet si një sulm kundër njerëzve të qetë nëpërmjet të plaqkiturit që ndërmirret nga një shtet kriminel apo grup apo individ. Kjo ndodh duke vjedhur pasurin dhe pronën, duke larguar ndalesat dhe duke i bërë rrugët në dalje të qytetit të pasigurta dhe nga qeverit shtypse që i mbisundojn nënshtetasit e tyre duke e shtypur lirin dhe duke sunduar me teke dhe epshe, dhe të ngjajshme.

E dyta, terrorizmi që ligjësohet nga Allahu për neve, i urdhëruar nga Ai, është që të bëhet përgaditje për ti luftuar armiqt e Allahut dhe të Derguarit të Tij, Allahu thotë, "Kundër tyre përgaditeni sa te keni mundesi force dhe mjete luftarake që ti terrorizoni armiqët e Allahut dhe armiqët tuaj." Në këtë thënie të shenjët, janë përdorur fjalë të veqanta në lidhje me rritjen e përpjekjes që të terrorizohen armiqët, duke i mësuar armët dhe të ushtruarit e ushtrive, në mënyr që armiku të ketë frikën e tyre dhe të mendoj me mijra herë para se të niset kundër Muslimanëve. Unë themë se obligimi për tu përgaditur për të luftuar është një qështje për të cilën të gjithë dijetarët Musliman janë në pajtueshmëri, qoftë luftë mbrojtëse apo sulmuese.

Duhet ta cekim se përgaditja fizike dhe financiare nuk janë të mjaftueshme për fitore - duhet të përkrahet me fuqi morale.Kjo arrihet duke patur besim të fortë në Allahun, duke ju mbështetur Atij, duke i shtuar veprat e mira dhe duke qëndruar larg asaj që e hidhëron Allahun. Ai që e studion historin e kupton këtë. Më i Larti thotë: "Vërtet Allahu ju ka dhënë fitore në shumë fushbeteja, dhe në ditën e Hunejnit (betejë) kur juve ju mahniti numri juaj i madhë, por nuk ju bëri punë asgjë, dhe toka e gjerë ashtu si ishte, u ngushtua për juve, atëhere u kthyet mbrapa duke ikur."
Kur komandanti i ushtris në Betejën e Jermukit i shkruajti Prijsit të Besimtarëve, Omer bin Hatabit ai i tha: "Ne po ndeshemi me njerëz që janë sikurse rëra [në numër] , prandaj na përforco me fuqi dhe furnizona me burra."

Omeri, radijallahu anhu iu përgjigj duke i thënë: "Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirbërësit. Nga robi i Allahut, Omer bin Hatabi tek komandanti i ushtris, [i quajtur] kështu dhe kështu, i biri i këtij dhe këtij, më pastaj: Ta keshë të ditur se ti nuk e lufton armikun me fuqin apo numrin tuaj, por ju i luftoni ata me vepra të mira, pra nëse i përmisoni ato (veprat tuaja) ju do të fitoni dhe nëse i korruptoni ato ju do të humbni.Prandaj ruaju nga veprat e këqija, ashtu siq qëndron në roje nga armiku yt"

Shembujt për ta përkrahur këtë pikpamje janë të shumta në histori. Njëri prej shembujve është beteja e Jermukut, ku armiku i kishte tejkaluar Muslimanët me numër dhe përgaditje. Një transmetues thotë se Romakët ishin 120,000 me numër, të përgaditur me armët më të reja të asaj kohe, duke përfshir katapultat, zjarr hedhës dhe të ngjajshme, ndërsa Muslimanët ishin vetëm 12,000 me numër. Edhe përkundër kësaj, Muslimanët përsëri qenë fitimtar mbi armikun e tyre për shkak të moralit të fuqishëm të tyre, themelet e të cilit ishin besimi i tyre në Allahun dhe mbështjetja në Atë.

Kjo është e vërtet, kuptim i sakt i terrorizmit, por armiqët e Allahut, të Pejgamberit dhe fes së Tij nga mesi i Kryqtarëve smirkeq, dhe Cionistëve e kuptojn terrorizmin nën një drit tjetër.Për pabesimtarët e devijuar, terrorizëm është Islami dhe Xhihadi: "Terroristët" janë Muxhahidinët Musliman.Për këtë arsye pabesimtarët u tubuan nga anemban bota që ti luftojn Emiratet Islamike të Afganistanit kinse po e luftojn terrorizmin, edhe për kundër faktit se s`ka fakte që i lidhë Emiratet Islamike apo Usame bin Ladinin me atë se qka ndodhi në Amerik. Kryqalinjët dhe Cionistët e dinë bindshëm se qka ndodhi në Nju Jork dhe Vashington është bërë nga duart e radikalëve Cionist apo lëvizjeve Krishtere, për arsye se panë një zgjim Islamik në Afganistan dhe kishin plot frikë se mos po zbatohet Sheriati, në ato Emirate.Kishin frikë se kjo do të përhapej tek popujt fqinje prandaj ata u nisën me këtë fushat për terrorizëm në të cilën i përdorën të gjitha armët e ndaluara ndërkombëtare siq janë bombat kloster, bomba kundër bunkereve dhe të tjera, duke mbytur më mijra civil burra, gra dhe fëmijë.

Dhe shumë sundimtarë Arab dhe musliman dhe disa prej dijetarëve Islam u vunë në anën e pabesimtarëve. Ata përkrahën luftën kundër Muslimanëve të Afganistanit pa patur ndonjë fakt që lidhet me qeverin e Talibanëve dhe me atë që ndodhi në Amerik dhe pa e ditur kuptimin e terrorizmit të definuar nga Amerika dhe shokëve të saj pabesimtarë.

Për juve që keni shpenzuar kohë për të lexuar se q`kam shkruar për këtë qështje, do të mund të kuptosh se qëllimi kryesor i Kryqalinjëve në fushatën e tyre kundër Afganistanit është vetëm që ta shkatrrojn Islamin dhe Xhihadin.Duke qenë ky qëllimi kryesor, realiteti është se Kryqalinjët në këtë fushat kanë edhe qëllime tjera. Njëra prej tyre është që të demonstrojn kontrollimin e reaktorëve nuklear në atë rreth, sikurse në Pakistan, sepse posedimi i armëve nukleare nga Muslimanët shihet si kërcënim i madhë për interesat Jehudiko-Krishtero-Cioniste. Nuk është kohë e gjatë që Cionistët shkatrruan reaktorët nuklear në Irak dhe në kohën e tanishme po bëjnë përpjekje që ti dëmtojn reaktorët nuklear në Pakistan nëpërmjet dredhis.

Qëllimi tjetër është që të kontrollohen fushat e naftës në Azin Qendrore që më pastaj të kërkojn për kontrollimin e kësaj bote.Nëse ky nuk është qëllimi, atëhere e tërë bota është e mbushur me lëvizje të organizuara terroriste në Amerikën Jugore, Peru, Argjentin, Kolumbi, Amerik Veriore, Evrop, Spanj, Itali dhe Rusi. Pse nuk nisin fushata dhe tu shpallin luft atyre shteteve në të cilat egzistojn këto lëvizje kriminele terroriste? Dhe nëse kjo luftë është kundër terrorizmit, atëhere terrorizmi i sponzoruar shteteror nga Cionistët në Palestin, nga Amerikanët në Afganistan, dhe nga Serbët në Bosne dhe Kosovë janë shembuj të vërtet të realitetit të terrorizmit.

Lus Allahun që tu dhuroj sukses të gjithë Muslimanëve, që ti përmbahen Librit dhe Sunetit të të Derguarit të Tij, saliallahu alejhi ve selem, dhe ti shmang Muslimanët nga mosnënshtrimi i mësimeve të pastërta të Sheriatit.

Dhe Allahu dërgoft paqen dhe bekimin e Tij mbi Muhamedin, familjen dhe shokët e tij.