poezi islamike...
2 posters
:: Feja Islame
Faqja 1 e 2
Faqja 1 e 2 • 1, 2
poezi islamike...
Kushtet e imanit
Shkruar nga Refik Gërbeshi
Iman do të thotë
Bindje e besim
Lidhje e shpirtit dhe mendjes
Që të kesh shpëtim.
Kushtet që e përbëjnë
Janë të ngritura në saktësi
Sikur lulja me gjashtë rrema
Që rritet ne saksi.
Nëse dyshon në ndonjërën
Apo nuk të flen zemra
Studio dhe pyet atë që di
Gjithsesi do të të mbushet mendja.
Amentu bi lahi - Allahun Një me besu
Ve melaiketihi - dhe engjëjt (melekët) që i ka kriju
Ve rusulihi - Të zgjedhurit, pejgamberët
Ve kutubihi - Librat e shenjtë
Ve bil jevmil ahiri - Botën e amshuar, pa mbarim
Ve bil kaderi min Allah - Çdo gjë në këtë botë ka caktim.
Shkruar nga Refik Gërbeshi
Iman do të thotë
Bindje e besim
Lidhje e shpirtit dhe mendjes
Që të kesh shpëtim.
Kushtet që e përbëjnë
Janë të ngritura në saktësi
Sikur lulja me gjashtë rrema
Që rritet ne saksi.
Nëse dyshon në ndonjërën
Apo nuk të flen zemra
Studio dhe pyet atë që di
Gjithsesi do të të mbushet mendja.
Amentu bi lahi - Allahun Një me besu
Ve melaiketihi - dhe engjëjt (melekët) që i ka kriju
Ve rusulihi - Të zgjedhurit, pejgamberët
Ve kutubihi - Librat e shenjtë
Ve bil jevmil ahiri - Botën e amshuar, pa mbarim
Ve bil kaderi min Allah - Çdo gjë në këtë botë ka caktim.
Re: poezi islamike...
Të jesh fetare
Shkruar nga Albulena Bajrami
Të jesh një fetare sot ka përgjegjësi
e dalluar në mesin aty ku rri.
Ti je një llaf për të shumtët, muhabet i gjerë,
një botë për çudi, dukesh për të tjerë!
Por ty oj motër, mos të vij keq,
ti je një flori por s’e din për këtë.
Në mesin e tyre ti je më e shtrenjta,
jeta jote është një grumbull që ka veç të vërteta.
Ti je mis i bukur ndër ata, por s’e kuptojnë,
mrekullinë e jetës tënde, dot s’e zbulojnë
por thellë brenda tyre je shumë e veçuar,
diçka shumë të lartë të bën të dalluar!
Pse?! Pse?! Pse?!
pse – të nuk kanë fund për ta
mendja u rri e mbyllur
nuk e dinë se për Allah...
Allahu është përgjigje, për jetën e krenuar
që ke zgjedh oj motër, ti e nderuar.
Ti do jesh temë,
për jetë, për njerëzi,
por kujto se je krenare
e mbushur plot mirësi...
Shkruar nga Albulena Bajrami
Të jesh një fetare sot ka përgjegjësi
e dalluar në mesin aty ku rri.
Ti je një llaf për të shumtët, muhabet i gjerë,
një botë për çudi, dukesh për të tjerë!
Por ty oj motër, mos të vij keq,
ti je një flori por s’e din për këtë.
Në mesin e tyre ti je më e shtrenjta,
jeta jote është një grumbull që ka veç të vërteta.
Ti je mis i bukur ndër ata, por s’e kuptojnë,
mrekullinë e jetës tënde, dot s’e zbulojnë
por thellë brenda tyre je shumë e veçuar,
diçka shumë të lartë të bën të dalluar!
Pse?! Pse?! Pse?!
pse – të nuk kanë fund për ta
mendja u rri e mbyllur
nuk e dinë se për Allah...
Allahu është përgjigje, për jetën e krenuar
që ke zgjedh oj motër, ti e nderuar.
Ti do jesh temë,
për jetë, për njerëzi,
por kujto se je krenare
e mbushur plot mirësi...
Re: poezi islamike...
Oj Rini...!
Shkruar nga Arta
Oj rini...!
Mos vazhdo kështu,
duke menduar për argëtim,
për shëtitje dhe aventura.
Mos, oj rini...!
Mos braktisni vendin tuaj!
për të bërë një jetë më të mirë në vend të huaj.
Mos, ju lutem, mos!
Oj rini...!
Ktheju fesë islame!
Që të jep dritë në shpirt.
Ktheju namazit, që të jep shpëtim!
Ktheju familjes që të pret!
Kthejuni nënave, që për ju qajnë çdo natë!
Mos vazhdoni kështu!
Ju lutem, mos!
pendohuni sinqerisht tek i madhi Zot!
Zoti është mëkat-falës,
mëkatet na i falë.
Kthehu, oj rini...!
kthehu në rrugë të drejtë!
Do gjejmë shpëtim si në këtë botë
edhe në ahiret.
Allahu na shpërbleft të gjithëve me xhenet...
Shkruar nga Arta
Oj rini...!
Mos vazhdo kështu,
duke menduar për argëtim,
për shëtitje dhe aventura.
Mos, oj rini...!
Mos braktisni vendin tuaj!
për të bërë një jetë më të mirë në vend të huaj.
Mos, ju lutem, mos!
Oj rini...!
Ktheju fesë islame!
Që të jep dritë në shpirt.
Ktheju namazit, që të jep shpëtim!
Ktheju familjes që të pret!
Kthejuni nënave, që për ju qajnë çdo natë!
Mos vazhdoni kështu!
Ju lutem, mos!
pendohuni sinqerisht tek i madhi Zot!
Zoti është mëkat-falës,
mëkatet na i falë.
Kthehu, oj rini...!
kthehu në rrugë të drejtë!
Do gjejmë shpëtim si në këtë botë
edhe në ahiret.
Allahu na shpërbleft të gjithëve me xhenet...
Re: poezi islamike...
O Zot, më fal!
Shkruar nga Arta
O Zot, të lutem,
më fal Ti!
Nëse ti Zot nuk më fal,
unë do të jem e humbur,
si në këtë botë ashtu edhe në ahiret.
O Zot, të lutem...
Ti më mëshiro,
nëse Ti, o Zot, nuk më mëshiron,
mua lumturia do të më mungon,
si në këtë botë ashtu edhe në ahiret.
O Zot, të lutem...
Në rrugë të drejtë, Ti më udhëzo!
nëse ti, o Zot, nuk më udhëzon,
do të jem e humbur përgjithmonë.
Ty të lutem, Zoti im,
më fal mua për çdo gabim,
dhe në atë botë më jep shpëtim.
O Zoti im!
Të lutem, më fal!
unë pendohem për çdo gjë,
o Zot, pendimin ma prano,
dhe në rrugë të drejtë, më udhëzo!
Të lutem Ty, më mëshiro!
Shkruar nga Arta
O Zot, të lutem,
më fal Ti!
Nëse ti Zot nuk më fal,
unë do të jem e humbur,
si në këtë botë ashtu edhe në ahiret.
O Zot, të lutem...
Ti më mëshiro,
nëse Ti, o Zot, nuk më mëshiron,
mua lumturia do të më mungon,
si në këtë botë ashtu edhe në ahiret.
O Zot, të lutem...
Në rrugë të drejtë, Ti më udhëzo!
nëse ti, o Zot, nuk më udhëzon,
do të jem e humbur përgjithmonë.
Ty të lutem, Zoti im,
më fal mua për çdo gabim,
dhe në atë botë më jep shpëtim.
O Zoti im!
Të lutem, më fal!
unë pendohem për çdo gjë,
o Zot, pendimin ma prano,
dhe në rrugë të drejtë, më udhëzo!
Të lutem Ty, më mëshiro!
Re: poezi islamike...
Ke frikë Allahun, o nënë!
Shkruar nga Arta
Në ditët e para të shtatzënisë sate
Përse ti s’je e lumtur?
Për këtë dhuratë që nga Zoti e ke
Përse, nënë, ti nuk je e gëzuar?
Gjatë muajve të shtatzënisë,
në vend që të bisedosh me babanë,
se me ç'emër do të më përgëzoni
apo ç’ngjyrë teshat e para do të m’i blini...
Përse, nënë, ti kështu s'mendon?
Përse veç për braktisjen time, ju gjithë bisedoni?
Eh, erdhën ditët që të dalë në këtë botë!
më beso nënë, shumë jam e frikësuar.
Se çka do bësh me mua!
A do të më vrasësh me thikë në tualet...
Apo do të më hedhësh të gjallë në kontinjer,
tek mbeturinat që ti i hedh,
se për ty unë jam një mbeturinë,
e jo një fryt që del nga ti.
Përse, nënë këtë po e bën?
përse me gjirin tënd nuk më ushqen?
Nënë, mos më braktis, të lutem!
Mos e bëj këtë, o nënë!
Kujto Allahun, o nënë!
dhe mos e hidhëro, të lutem, mos!
O nënë, kujtoje ditën kur të dalësh për të dhënë llogari!
Kujtoje zjarrin e xhehenemit, mëkatarët aty përfundojnë, oj nënë!
Unë këtë ty s’ta dëshiroj.
Mirë nënë...
Ti vendose që unë të mbetem e gjallë?
të lutem, më mbështjell mirë!
sepse jashtë bën ftoftë...
ohhhhh nënë!
Të lutem, ndal dhe një herë mendo!
Përse nuk më dëgjon?
nga zemra, nënë, po të flas,
sepse jam e vogël dhe fjalët nuk mund t’i shqiptoj.
Nuk të vret vaji im, o nënë?
Nënë!
ti nuk ke as një pikë lot në sy!
Allahu të udhëzoftë, nënë!
Mos më le, të lutem, mos!
përse po largohesh e në këtë vend të vetëm po më lë?
Kthehu, nënë, jam fëmija yt!
jam pjesë e trupit tënd,
ti më linde o nënë, përse je kaq e pashpirt?!
Mirë, vazhdo jetën tënde dhe lumturinë që ti kërkon,
me aventurat e tua!
Mua Allahu do të më ndihmojë, Ai është Zoti ynë,
dhe prej Tij unë pres ndihmë!
Por një gjë mos e harro nënë,
se vdekja do të vij, në varr do të shkosh
E shumë vuajtje do t’i përjetosh,
shumë shpejt lumturitë e kësaj bote do t’i harrosh!
Dhe Ditën e Gjykimit kur do të dalësh, ti nënë para Allahut.
E përulur ti do të jesh nga ky mëkat që bëre,
dhe të tjerët që janë pa numër.
Allahu çoftë mëshirë mbi ty!
Nënë, prapë se prapë unë jam fëmija yt,
të keqen s’ta dëshiroj,
dhe në zjarr të xhehenemit s’kam dëshirë të të shoh.
Allahu të faltë dhe në rrugë të drejtë të udhëzoftë...!
Shkruar nga Arta
Në ditët e para të shtatzënisë sate
Përse ti s’je e lumtur?
Për këtë dhuratë që nga Zoti e ke
Përse, nënë, ti nuk je e gëzuar?
Gjatë muajve të shtatzënisë,
në vend që të bisedosh me babanë,
se me ç'emër do të më përgëzoni
apo ç’ngjyrë teshat e para do të m’i blini...
Përse, nënë, ti kështu s'mendon?
Përse veç për braktisjen time, ju gjithë bisedoni?
Eh, erdhën ditët që të dalë në këtë botë!
më beso nënë, shumë jam e frikësuar.
Se çka do bësh me mua!
A do të më vrasësh me thikë në tualet...
Apo do të më hedhësh të gjallë në kontinjer,
tek mbeturinat që ti i hedh,
se për ty unë jam një mbeturinë,
e jo një fryt që del nga ti.
Përse, nënë këtë po e bën?
përse me gjirin tënd nuk më ushqen?
Nënë, mos më braktis, të lutem!
Mos e bëj këtë, o nënë!
Kujto Allahun, o nënë!
dhe mos e hidhëro, të lutem, mos!
O nënë, kujtoje ditën kur të dalësh për të dhënë llogari!
Kujtoje zjarrin e xhehenemit, mëkatarët aty përfundojnë, oj nënë!
Unë këtë ty s’ta dëshiroj.
Mirë nënë...
Ti vendose që unë të mbetem e gjallë?
të lutem, më mbështjell mirë!
sepse jashtë bën ftoftë...
ohhhhh nënë!
Të lutem, ndal dhe një herë mendo!
Përse nuk më dëgjon?
nga zemra, nënë, po të flas,
sepse jam e vogël dhe fjalët nuk mund t’i shqiptoj.
Nuk të vret vaji im, o nënë?
Nënë!
ti nuk ke as një pikë lot në sy!
Allahu të udhëzoftë, nënë!
Mos më le, të lutem, mos!
përse po largohesh e në këtë vend të vetëm po më lë?
Kthehu, nënë, jam fëmija yt!
jam pjesë e trupit tënd,
ti më linde o nënë, përse je kaq e pashpirt?!
Mirë, vazhdo jetën tënde dhe lumturinë që ti kërkon,
me aventurat e tua!
Mua Allahu do të më ndihmojë, Ai është Zoti ynë,
dhe prej Tij unë pres ndihmë!
Por një gjë mos e harro nënë,
se vdekja do të vij, në varr do të shkosh
E shumë vuajtje do t’i përjetosh,
shumë shpejt lumturitë e kësaj bote do t’i harrosh!
Dhe Ditën e Gjykimit kur do të dalësh, ti nënë para Allahut.
E përulur ti do të jesh nga ky mëkat që bëre,
dhe të tjerët që janë pa numër.
Allahu çoftë mëshirë mbi ty!
Nënë, prapë se prapë unë jam fëmija yt,
të keqen s’ta dëshiroj,
dhe në zjarr të xhehenemit s’kam dëshirë të të shoh.
Allahu të faltë dhe në rrugë të drejtë të udhëzoftë...!
Re: poezi islamike...
Vlera e mbulesës
Shkruar nga Arta
Ec rrugës oj motër, ti me mbulesë!
Sepse të gjithë për ty,
oj motër do të kenë nder dhe respekt.
Oj motra ime e dashur!
të gjithë do ta kenë lakmi,
dhe shejtani do të jetë,
oj motër, larg nga ti.
Kujdes, oj motra!
për Zotin, kujdes!
Që bukurinë ta ruani,
vlerën dhe karakterin,
moralin dhe nderin,
ta kemi në këtë jetë.
sepse shpërblimi i Allahut neve na pret.
Po të dalësh në rrugë,
me veshje provokuese,
tërheqëse dhe ngacmuese,
të gjithë do të shikojnë,
e së bashku me shejtanin e mallkuar,
ty do të ngacmojnë.
E ty oj motër, shejtani të verbon,
që veten mos ta shohësh
se sa poshtë ke rënë.
Oj motra, ju lutem, të keni kujdes!
për veprat që bëni në këtë jetë.
Mbulohu oj motër!
mbulohu sa më shpejt!
sepse Allahu na shpërblen, oj motra!
pas vdekjes me Xhenet.
Shkruar nga Arta
Ec rrugës oj motër, ti me mbulesë!
Sepse të gjithë për ty,
oj motër do të kenë nder dhe respekt.
Oj motra ime e dashur!
të gjithë do ta kenë lakmi,
dhe shejtani do të jetë,
oj motër, larg nga ti.
Kujdes, oj motra!
për Zotin, kujdes!
Që bukurinë ta ruani,
vlerën dhe karakterin,
moralin dhe nderin,
ta kemi në këtë jetë.
sepse shpërblimi i Allahut neve na pret.
Po të dalësh në rrugë,
me veshje provokuese,
tërheqëse dhe ngacmuese,
të gjithë do të shikojnë,
e së bashku me shejtanin e mallkuar,
ty do të ngacmojnë.
E ty oj motër, shejtani të verbon,
që veten mos ta shohësh
se sa poshtë ke rënë.
Oj motra, ju lutem, të keni kujdes!
për veprat që bëni në këtë jetë.
Mbulohu oj motër!
mbulohu sa më shpejt!
sepse Allahu na shpërblen, oj motra!
pas vdekjes me Xhenet.
Re: poezi islamike...
Ejani në ndihmë!
Shkruar nga Shkurte Bajraliu
Zgjohu ti, o njeri!
A s’e sheh se flaka na ka hyrë?
Hiqe batanijen dhe zbulohu!
Armatose veten dhe mbrohu!
Mos e ndez luftën!
Por fike veten nga ajo.
Mos i ndez të tjerët,
por shuaje të padrejtën që të është bërë.
Nuk është zgjedhje nëse qëndron duarlidhur
fëmija i përgjakur kërkon ndihmë.
Nga ti presin t’i dalësh në krah
se mëkëmbës në tokë Allahu ty të la.
Nuk po them se jeta është në duart tua
Por ndihma është nga ti duke u kërkuar
bashkë me ndihmën e Allahut...
Kur meleku i urdhëruar
vjen shpirtin për ta kërkuar,
mos i thuaj prit
se ai nuk të ka frikë.
Përpiqu që bashkë me ajrin që liron
Ti të mira të lëshosh
çdo njeri në nevojë
me të mira ta furnizosh.
Zgjohu, se errësira ka kaluar
drita dhuratë të është ofruar,
nuk është për të pushuar
për ahiret për të punuar.
Shkruar nga Shkurte Bajraliu
Zgjohu ti, o njeri!
A s’e sheh se flaka na ka hyrë?
Hiqe batanijen dhe zbulohu!
Armatose veten dhe mbrohu!
Mos e ndez luftën!
Por fike veten nga ajo.
Mos i ndez të tjerët,
por shuaje të padrejtën që të është bërë.
Nuk është zgjedhje nëse qëndron duarlidhur
fëmija i përgjakur kërkon ndihmë.
Nga ti presin t’i dalësh në krah
se mëkëmbës në tokë Allahu ty të la.
Nuk po them se jeta është në duart tua
Por ndihma është nga ti duke u kërkuar
bashkë me ndihmën e Allahut...
Kur meleku i urdhëruar
vjen shpirtin për ta kërkuar,
mos i thuaj prit
se ai nuk të ka frikë.
Përpiqu që bashkë me ajrin që liron
Ti të mira të lëshosh
çdo njeri në nevojë
me të mira ta furnizosh.
Zgjohu, se errësira ka kaluar
drita dhuratë të është ofruar,
nuk është për të pushuar
për ahiret për të punuar.
Edituar për herë të fundit nga Serpenta në Sun Jul 05, 2009 3:43 am, edituar 1 herë gjithsej
Re: poezi islamike...
Ndal, motra ime!
Shkruar nga Jeta
Ndal, motra ime!
Mos lakmo në këtë botë,
Që të do Zoti, oj motër.
E mos lakmo në atë që është e njerëzve,
vetëm që të duan ata.
Prandaj, ndalu motër myslimane!
Mos ec hapave të shejtanit.
Pa dyshim se Allahu,
e bëri obligim farzin dhe mos e le pas dore.
I ka vendosur kufijtë
dhe kujdes mos i thyej ata.
Të jetojmë oj motër,
në këtë botë si të huaj,
ose si një udhëtar.
E kur ta arrijmë mëngjesin,
ti mos e prit mbrëmjen.
Gjatë kohës që je shëndoshë,
përgatitu për sëmundje,
dhe gjatë jetës për vdekje.
Andaj shfrytëzoje këtë kohë,
për vepra të mira puno.
Tek Allahu shpërblim fito...
Shkruar nga Jeta
Ndal, motra ime!
Mos lakmo në këtë botë,
Që të do Zoti, oj motër.
E mos lakmo në atë që është e njerëzve,
vetëm që të duan ata.
Prandaj, ndalu motër myslimane!
Mos ec hapave të shejtanit.
Pa dyshim se Allahu,
e bëri obligim farzin dhe mos e le pas dore.
I ka vendosur kufijtë
dhe kujdes mos i thyej ata.
Të jetojmë oj motër,
në këtë botë si të huaj,
ose si një udhëtar.
E kur ta arrijmë mëngjesin,
ti mos e prit mbrëmjen.
Gjatë kohës që je shëndoshë,
përgatitu për sëmundje,
dhe gjatë jetës për vdekje.
Andaj shfrytëzoje këtë kohë,
për vepra të mira puno.
Tek Allahu shpërblim fito...
Edituar për herë të fundit nga Serpenta në Sun Jul 05, 2009 3:42 am, edituar 1 herë gjithsej
Re: poezi islamike...
Kur’ani
Shkruar nga Fatbardhe Borovci
I zbritur nga Allahu për dije,
Bukuri dhe dritë, shkëlqim shkëndije,
Korniza nga ari, çdo shkronjë ka dhunti
Fletët e tij margaritarë, i tëri mrekulli.
I bukur për ta shikuar,
I ëmbël e i lehtë për ta lexuar,
I drejtë për të gjykuar
I ashpër kriminelët për t'i dënuar.
Oqean i pafund i diturisë për të mençurit
I lehtë për t'u thelluar,
arma me e fortë
armiqtë e Zotit për t'i nënshtruar.
Mrekulli në të gjitha aspektet është ky Kur’an
Ejani o shkencëtarë dhe të ditur
Se për tërë jetën
ky është planprogram.
Të lumtë ne që e kemi këtë Kur’an
Fjalët e tij të arta kanë të vetmin qëllim
Adhurim Allahut
vetëm Atij falënderim.
Shkruar nga Fatbardhe Borovci
I zbritur nga Allahu për dije,
Bukuri dhe dritë, shkëlqim shkëndije,
Korniza nga ari, çdo shkronjë ka dhunti
Fletët e tij margaritarë, i tëri mrekulli.
I bukur për ta shikuar,
I ëmbël e i lehtë për ta lexuar,
I drejtë për të gjykuar
I ashpër kriminelët për t'i dënuar.
Oqean i pafund i diturisë për të mençurit
I lehtë për t'u thelluar,
arma me e fortë
armiqtë e Zotit për t'i nënshtruar.
Mrekulli në të gjitha aspektet është ky Kur’an
Ejani o shkencëtarë dhe të ditur
Se për tërë jetën
ky është planprogram.
Të lumtë ne që e kemi këtë Kur’an
Fjalët e tij të arta kanë të vetmin qëllim
Adhurim Allahut
vetëm Atij falënderim.
Re: poezi islamike...
Kjo zemra ime
Shkruar nga Xhevrie Dani
Kjo zemra ime gjithnjë po vajton,
mëshirën Tënde Allah po e kërkon
dhe nëse Ti atë s’e mëshiron,
do të jetë e ngrata e humbur gjithmonë!
Kjo zemra ime shumë është duke u frikësu,
natën e varrit si ka me kalu?
Dhe nëse Ti Allah varrin s’ke me ia zgjeru,
ky trup i ngratë shumë ka m’u dëmtu.
Kjo zemra ime, ditë e natë po qan!
Dhe faljen Tënde Allah po e kërkon.
Dhe nëse Ti atë nuk e falë,
do të jetë e ngrata përgjithmonë në zjarr!
Kjo zemra ime shumë po shpreson,
në ditën e Mahsherit prej teje ndihmë kërkon
dhe nëse Ti Allah rahmet për të bën,
do të jetë e shpëtuar dhe e lumtur gjithmonë!
Kjo zemra ime lutjet kurrë s’i ndalë,
Prej Teje Allah xhenetin Firdevs kërkon
me pejgamberë dhe shehida që ta bashkosh
dhe kënaqësinë Tënde, Allah, t’ia dhurosh.
O Allah, Ti që je i Mëshirshëm,
na mëshiro!
O Allah, Ti që je Mëkatfalës,
mos na dëno!
O Allah, Ti që bën rahmet,
na shpëto!
O Allah, Ti që gjithçka ke,
Xhenetin na dhuro!
Shkruar nga Xhevrie Dani
Kjo zemra ime gjithnjë po vajton,
mëshirën Tënde Allah po e kërkon
dhe nëse Ti atë s’e mëshiron,
do të jetë e ngrata e humbur gjithmonë!
Kjo zemra ime shumë është duke u frikësu,
natën e varrit si ka me kalu?
Dhe nëse Ti Allah varrin s’ke me ia zgjeru,
ky trup i ngratë shumë ka m’u dëmtu.
Kjo zemra ime, ditë e natë po qan!
Dhe faljen Tënde Allah po e kërkon.
Dhe nëse Ti atë nuk e falë,
do të jetë e ngrata përgjithmonë në zjarr!
Kjo zemra ime shumë po shpreson,
në ditën e Mahsherit prej teje ndihmë kërkon
dhe nëse Ti Allah rahmet për të bën,
do të jetë e shpëtuar dhe e lumtur gjithmonë!
Kjo zemra ime lutjet kurrë s’i ndalë,
Prej Teje Allah xhenetin Firdevs kërkon
me pejgamberë dhe shehida që ta bashkosh
dhe kënaqësinë Tënde, Allah, t’ia dhurosh.
O Allah, Ti që je i Mëshirshëm,
na mëshiro!
O Allah, Ti që je Mëkatfalës,
mos na dëno!
O Allah, Ti që bën rahmet,
na shpëto!
O Allah, Ti që gjithçka ke,
Xhenetin na dhuro!
Re: poezi islamike...
Motrat muslimane
Shkruar nga Albulena Bajrami
Jemi motra muslimane
Fenë islame e zbatojmë,
Çdo parim e urdhëresë,
Me dëshirë e pranojmë.
Të përulura ndaj Allahut,
Tok së bashku ne qëndrojmë,
Për asgjë në këtë botë,
Zotin tonë nuk e mohojmë.
E ruajmë nderin edhe njerëzinë,
Jashtë kufijtë nuk i kalojmë,
E kemi dronë e Allahut,
Prandaj çdo herë e respektojmë.
Muslimane kur na krijoi Zoti
Oh, sa shumë na nderoi,
Vlera shumë e plot mirësi,
Zoti ynë na dhuroi.
A e dini se përse...
Çdo ditë me gëzim e kalojmë,
Sepse Allahun shumë e duam,
Dhe veç Atë e adhurojmë.
Shkruar nga Albulena Bajrami
Jemi motra muslimane
Fenë islame e zbatojmë,
Çdo parim e urdhëresë,
Me dëshirë e pranojmë.
Të përulura ndaj Allahut,
Tok së bashku ne qëndrojmë,
Për asgjë në këtë botë,
Zotin tonë nuk e mohojmë.
E ruajmë nderin edhe njerëzinë,
Jashtë kufijtë nuk i kalojmë,
E kemi dronë e Allahut,
Prandaj çdo herë e respektojmë.
Muslimane kur na krijoi Zoti
Oh, sa shumë na nderoi,
Vlera shumë e plot mirësi,
Zoti ynë na dhuroi.
A e dini se përse...
Çdo ditë me gëzim e kalojmë,
Sepse Allahun shumë e duam,
Dhe veç Atë e adhurojmë.
Re: poezi islamike...
Për ju o Prindër!
Shkruar nga Albulena Bajrami
A e dini ju o prindër,
se çfarë obligimi keni,
si ta rritni një fëmijë
dhe të mbarën si t’ia jepni.
Në jetë ju shumë gaboni,
fëmijën tuaj kur e rritni,
të rëndësishmen e harroni
dhe mendoni se po dini.
Babë e nënë kah të jeni,
të madhin Zot mos e harroni,
kush është Ai, pse na krijoi,
fëmijës tuaj ia mësoni.
Fëmijën tuaj nëse e doni,
për Islamin e njoftoni,
porositeni për drejtësi,
në këtë botë sa të rroni.
Urdhërone në namaz,
sadaka e agjërim,
për mëshirë ndaj të varfërit
dhe gjithmonë t’iu dalë në ndihmë.
Të gjitha këto janë porosi,
që ju o prindër të mendoni,
veten tuaj dhe fëmijët,
nga zjarri t’i shpëtoni.
Shkruar nga Albulena Bajrami
A e dini ju o prindër,
se çfarë obligimi keni,
si ta rritni një fëmijë
dhe të mbarën si t’ia jepni.
Në jetë ju shumë gaboni,
fëmijën tuaj kur e rritni,
të rëndësishmen e harroni
dhe mendoni se po dini.
Babë e nënë kah të jeni,
të madhin Zot mos e harroni,
kush është Ai, pse na krijoi,
fëmijës tuaj ia mësoni.
Fëmijën tuaj nëse e doni,
për Islamin e njoftoni,
porositeni për drejtësi,
në këtë botë sa të rroni.
Urdhërone në namaz,
sadaka e agjërim,
për mëshirë ndaj të varfërit
dhe gjithmonë t’iu dalë në ndihmë.
Të gjitha këto janë porosi,
që ju o prindër të mendoni,
veten tuaj dhe fëmijët,
nga zjarri t’i shpëtoni.
Re: poezi islamike...
Varri im i vdekjes
Shkruar nga Albulna Bajrami
Mendohem për tokën që po pret,
Çdo gjë e përpin po sikur një det,
Kush fatin sot e ka që ta mbulojë,
Errësira e saj kudo ta rrethojë.
Më bëhet jeta e akullt,
Kur dheun e saj e kujtoj,
A thua sa ditë më kanë mbetur,
Kur nga kjo botë do të shkoj?
Një gropë për trupin tim,
Do bëhet gati, o Zoti im,
Bëje varrin tim për mua të zgjeruar,
Si një kopsht xheneti, të jetë i lulëzuar.
Më prit Tokë, se nuk kam ku të shkoj,
Jetën e berzahut nën ty e pranoj,
Në thellësinë tënde do futem në tërësi,
Më prit se do bashkohem së shpejti unë me ty.
E di që nga njerëzit do harrohem,
E di që prej jush me dhe do mbulohem,
E di që vdekja nuk ka mëshirë,
Por e lus Zotin që unë të mëshirohem.
Imani është shpresa ime,
Që më ngjall jetën time,
Këtu, në varr dhe në ahiret,
Vendi im për mua qoftë veç xhenet!
Shkruar nga Albulna Bajrami
Mendohem për tokën që po pret,
Çdo gjë e përpin po sikur një det,
Kush fatin sot e ka që ta mbulojë,
Errësira e saj kudo ta rrethojë.
Më bëhet jeta e akullt,
Kur dheun e saj e kujtoj,
A thua sa ditë më kanë mbetur,
Kur nga kjo botë do të shkoj?
Një gropë për trupin tim,
Do bëhet gati, o Zoti im,
Bëje varrin tim për mua të zgjeruar,
Si një kopsht xheneti, të jetë i lulëzuar.
Më prit Tokë, se nuk kam ku të shkoj,
Jetën e berzahut nën ty e pranoj,
Në thellësinë tënde do futem në tërësi,
Më prit se do bashkohem së shpejti unë me ty.
E di që nga njerëzit do harrohem,
E di që prej jush me dhe do mbulohem,
E di që vdekja nuk ka mëshirë,
Por e lus Zotin që unë të mëshirohem.
Imani është shpresa ime,
Që më ngjall jetën time,
Këtu, në varr dhe në ahiret,
Vendi im për mua qoftë veç xhenet!
Re: poezi islamike...
Turpi për hir të Allahut
Shkruar nga Isa Kumrija
Turpi, pjesë e besimit, që të nxit në mirësi.
Nuk njeh dyer të mbyllura por jeton për Allahun.
Sa e këndshme është jeta e stolisur me turpin.
Në shekullin e shejtanit, mburojë e myslimanit.
Ditët ecin pa kthim e bashkë me to ikën edhe jeta.
Stoli e myslimanit në këtë jetë është turpi i tij.
E për atë që turpërohet për Allahun e pret një shpërblim i madh.
Kjo është një këshillë për ty oj motër, o vëlla.
Se vallahi ju dua e ju këshilloj për Allah.
Shkruar nga Isa Kumrija
Turpi, pjesë e besimit, që të nxit në mirësi.
Nuk njeh dyer të mbyllura por jeton për Allahun.
Sa e këndshme është jeta e stolisur me turpin.
Në shekullin e shejtanit, mburojë e myslimanit.
Ditët ecin pa kthim e bashkë me to ikën edhe jeta.
Stoli e myslimanit në këtë jetë është turpi i tij.
E për atë që turpërohet për Allahun e pret një shpërblim i madh.
Kjo është një këshillë për ty oj motër, o vëlla.
Se vallahi ju dua e ju këshilloj për Allah.
Re: poezi islamike...
Kujdes namazin, o musliman!
Shkruar nga Albulena Bajrami
Fale namazin, o musliman,
falu, Zoti që ty të don,
mos lejo që jeta ty,
pa namaze të mbaron.
Mosfalja e namazit,
na kushton me hidhërim,
namazin e kemi urdhër,
nga Allahu, Zoti ynë.
Fale namazin dhe gjeje mirësinë,
se llogaria është e rëndë,
për ata njerëz që s’kanë kujdes,
pas namazin që e kanë lënë.
Kjo botë mos t’ju mashtrojë,
ndaj namazit keni kujdes,
se kam frikë mos bëhet vonë,
kur një ditë nuk ka më kthesë.
Të gjithë ju o muslimanë,
namazit shpejt t’i përgjigjeni,
mos gaboni po ju lus,
namazin ta braktisni.
Shkruar nga Albulena Bajrami
Fale namazin, o musliman,
falu, Zoti që ty të don,
mos lejo që jeta ty,
pa namaze të mbaron.
Mosfalja e namazit,
na kushton me hidhërim,
namazin e kemi urdhër,
nga Allahu, Zoti ynë.
Fale namazin dhe gjeje mirësinë,
se llogaria është e rëndë,
për ata njerëz që s’kanë kujdes,
pas namazin që e kanë lënë.
Kjo botë mos t’ju mashtrojë,
ndaj namazit keni kujdes,
se kam frikë mos bëhet vonë,
kur një ditë nuk ka më kthesë.
Të gjithë ju o muslimanë,
namazit shpejt t’i përgjigjeni,
mos gaboni po ju lus,
namazin ta braktisni.
Re: poezi islamike...
Per Pejgamberin Muhamed a.s
Jetim ti linde
dhe i tille u rrite
edukove njerez,
megjithese shkrim nuk dite.
Tek ti merrnin mesime
Qe kur ishe i ri
Tek ti linin thesaret
Se kishe besnikeri.
Kur arrite te dyzetat
Dihet mire se cfare ndodhi
Allahu i madheruar
Pejgamber ty te zgjodhi
Te ofruan ty pushetet
Por kete e refuzove
Te premtuan pasuri
perseri ti se pranove.
Me pas shume u torturove
Nga vendlindja u largove
Por edhe atje ku shkove
Thirrjen tende se harrove.
Ne medine u vendose
Nje xhami atje ndertove
Thirre njerezit ne besim
Edhe kurre nuk u dorezove
Kurre nuk the se u lodha
Gjithmone njerezit keshillove
Ne Islam i vellazerove.
Rrugen e drejte ju mesove
Bere njerezit qe te njohin
Allahun e Madheruar
I bere ata qe te kuptonin
Qellimin pse jane krijuar.
I tregove mbare botes
Se nje i bardhe dhe nje i zi
Nuk kane asnje ndryshim
Perve?se ne devotshmeri.
Nuk ndertove grada?ela
As organe te pajtimit
Por ndetove per te tere
Ndertesen e bukur te besimit.
Kjo keshtjelle qe ti ndertove
Sprishet prej shiut as prej dimrit
Ajo do te jete ne kembe
Deri ne diten e gjykimit.
Keshtjella qe ti ndertove
Nuk eshte prone e padishahut
Por ne te do te valevitet
Flamuri i njehsimit te Allahut.
Jetim ti linde
dhe i tille u rrite
edukove njerez,
megjithese shkrim nuk dite.
Tek ti merrnin mesime
Qe kur ishe i ri
Tek ti linin thesaret
Se kishe besnikeri.
Kur arrite te dyzetat
Dihet mire se cfare ndodhi
Allahu i madheruar
Pejgamber ty te zgjodhi
Te ofruan ty pushetet
Por kete e refuzove
Te premtuan pasuri
perseri ti se pranove.
Me pas shume u torturove
Nga vendlindja u largove
Por edhe atje ku shkove
Thirrjen tende se harrove.
Ne medine u vendose
Nje xhami atje ndertove
Thirre njerezit ne besim
Edhe kurre nuk u dorezove
Kurre nuk the se u lodha
Gjithmone njerezit keshillove
Ne Islam i vellazerove.
Rrugen e drejte ju mesove
Bere njerezit qe te njohin
Allahun e Madheruar
I bere ata qe te kuptonin
Qellimin pse jane krijuar.
I tregove mbare botes
Se nje i bardhe dhe nje i zi
Nuk kane asnje ndryshim
Perve?se ne devotshmeri.
Nuk ndertove grada?ela
As organe te pajtimit
Por ndetove per te tere
Ndertesen e bukur te besimit.
Kjo keshtjelle qe ti ndertove
Sprishet prej shiut as prej dimrit
Ajo do te jete ne kembe
Deri ne diten e gjykimit.
Keshtjella qe ti ndertove
Nuk eshte prone e padishahut
Por ne te do te valevitet
Flamuri i njehsimit te Allahut.
Re: poezi islamike...
Eshte Drite e Zotit
Është dritë e Zotit
Rrugën na ndriçon,
Nga terri i kobshëm
Të gjithëve na shpëton.
Më e vleshmja dhuratë
Nga i madhi Perëndi,
Amanet i parë dhe i fundit
Për krijesën njeri.
Që nga hazreti Ademi
Njeri e pejgamber i parë,
Kjo e vërtetë nga All-llahu
Përherë është shpallë.
Sa herë që njeriu
Është tjetërsuar,
Pejgamberi i kohës
E ka udhëzuar.
E ka udhëzuar
Njeriun e shkretë,
N’udhëkryqe të jetës
Sa herë që ka mbetë.
Në formën e përsosur
Kjo Fe e Vërtetë,
Ju shpallë e plotësuar
Të Lavduarit-Muhammed.
Këtë e dëshmon Kur’ani
Fjala e Perëndisë,
Të vërtetën e plotësuar
Që ia shpalli njerëzisë.
Kush është besimtar
Le të jetë krenar,
Aq më tepër vlen
Kur t’jetë atdhetar…!
La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ullah.
Fjala e dëshmisë
Shenjë e dashurisë.
Rreze e jetës
Thelb’i së Vërtetës.
Gur’i besës
Shkëndijë e shpresës.
Dritë e amshuar
Zjarr i pashuar
Gjurmë ndër shtigje
Urë ndër brigje.
Dy emra në fjali
Më e shtrenjta stoli.
La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ull-llah.
Është dritë e Zotit
Rrugën na ndriçon,
Nga terri i kobshëm
Të gjithëve na shpëton.
Më e vleshmja dhuratë
Nga i madhi Perëndi,
Amanet i parë dhe i fundit
Për krijesën njeri.
Që nga hazreti Ademi
Njeri e pejgamber i parë,
Kjo e vërtetë nga All-llahu
Përherë është shpallë.
Sa herë që njeriu
Është tjetërsuar,
Pejgamberi i kohës
E ka udhëzuar.
E ka udhëzuar
Njeriun e shkretë,
N’udhëkryqe të jetës
Sa herë që ka mbetë.
Në formën e përsosur
Kjo Fe e Vërtetë,
Ju shpallë e plotësuar
Të Lavduarit-Muhammed.
Këtë e dëshmon Kur’ani
Fjala e Perëndisë,
Të vërtetën e plotësuar
Që ia shpalli njerëzisë.
Kush është besimtar
Le të jetë krenar,
Aq më tepër vlen
Kur t’jetë atdhetar…!
La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ullah.
Fjala e dëshmisë
Shenjë e dashurisë.
Rreze e jetës
Thelb’i së Vërtetës.
Gur’i besës
Shkëndijë e shpresës.
Dritë e amshuar
Zjarr i pashuar
Gjurmë ndër shtigje
Urë ndër brigje.
Dy emra në fjali
Më e shtrenjta stoli.
La ilahe il-lall-llah
Muhammedur-resul-ull-llah.
Re: poezi islamike...
Adhurimi i Zotit
Zoti te krijoi , O njeri!
Te dha njefare lirie
qe te veprosh ti.
E pse behesh mosfalemderues
Ndaj All-llahut ?!..
Pse behesh mosfalemderues
Ndaj Tij..?!
Ai ta dha shendetin , para semundjes,
Jeten para Vdekjes,
Rinine para Pleqerise,
E kete duhet ta shfrytezosh ,
Dhe gjithmone All-llahun ta adhurosh .
Ai te udhezoi ty ,,,
Por t'i devijon,
Sa me shpejt Pendohu,
Qe mos te denohesh,
Po nuk u pendove ,
Atehere do te pesosh.
Ne diten e Gjykimit
Askush nuk do te ndihmoje
Do te shpetoje , vetem puna jote e mire,
Se ate dite nuk bene pune
Babai , e Nena
Por do te ndermjetesojne
per ty Veprat e tua.
Pra kete duhesh ta dish
Qe tani qe je i Ri ,
Qe te pendohesh sa me pare
O NJERI !
Meso mire c'ka te ka udhezuar ALl-llahu,
Degjo mire C'ka ka thene profeti Muhamed s.a.v.s
Vepro ate qe ta fitosh Xhennetin.
Atje do te gjesh prehje
E vec kenaqesi do kesh
E ne niametet e All-llahut do te gjeshe vetem Befasi,
All-llahu ka treguar
Edhe profeti Muhamed s.a.v.s na ka keshilluar
Xhenneti eshte Vendi ,
Qe as mendja nuk ta ka logjikuar , as zemra s'ka enderruar
Syri s' ta ka pare ,
E as veshi per te , kurre nuk ka degjuar,
E vetem Allahu saktesisht e di,
Pra , Ne te punojme
Jeten tone ta ndricojme ,
Me pune te mira , ne Ahiret te shkojme ,
Qe XHENNETIN ,me Meshiren e Allahut ta fitojme. (amin).
Zoti te krijoi , O njeri!
Te dha njefare lirie
qe te veprosh ti.
E pse behesh mosfalemderues
Ndaj All-llahut ?!..
Pse behesh mosfalemderues
Ndaj Tij..?!
Ai ta dha shendetin , para semundjes,
Jeten para Vdekjes,
Rinine para Pleqerise,
E kete duhet ta shfrytezosh ,
Dhe gjithmone All-llahun ta adhurosh .
Ai te udhezoi ty ,,,
Por t'i devijon,
Sa me shpejt Pendohu,
Qe mos te denohesh,
Po nuk u pendove ,
Atehere do te pesosh.
Ne diten e Gjykimit
Askush nuk do te ndihmoje
Do te shpetoje , vetem puna jote e mire,
Se ate dite nuk bene pune
Babai , e Nena
Por do te ndermjetesojne
per ty Veprat e tua.
Pra kete duhesh ta dish
Qe tani qe je i Ri ,
Qe te pendohesh sa me pare
O NJERI !
Meso mire c'ka te ka udhezuar ALl-llahu,
Degjo mire C'ka ka thene profeti Muhamed s.a.v.s
Vepro ate qe ta fitosh Xhennetin.
Atje do te gjesh prehje
E vec kenaqesi do kesh
E ne niametet e All-llahut do te gjeshe vetem Befasi,
All-llahu ka treguar
Edhe profeti Muhamed s.a.v.s na ka keshilluar
Xhenneti eshte Vendi ,
Qe as mendja nuk ta ka logjikuar , as zemra s'ka enderruar
Syri s' ta ka pare ,
E as veshi per te , kurre nuk ka degjuar,
E vetem Allahu saktesisht e di,
Pra , Ne te punojme
Jeten tone ta ndricojme ,
Me pune te mira , ne Ahiret te shkojme ,
Qe XHENNETIN ,me Meshiren e Allahut ta fitojme. (amin).
Re: poezi islamike...
Mysafirë të Allahut
(Ali Vezaj)
Me iman të thellë në zemër
Bëju i Allahut mysafir
Kush e sheh Qabenë
Ka parë vendin më të mirë.
Kjo është e para shtëpi
Që nguli themel në tokë
Është veç për ibadet
Kështu Kur’ani thotë.
Shkroi për të Bejhekiu
Bashkë me dijetarë të tjerë
Me gjasë i vuri gurin e parë
Hazreti Ademi, pejgamber.
Shekujt në të ngulën dhëmbë
Kështu u shkrua n’histori
E mësyu tirani Ebrehe
I veshur me mizori
Kurrë s’iu shua nami i saj
Kështu gjithmonë do t’jetë
S’ka mbrojtje më të fortë
Se nga Zot’i Vërtetë.
Dhe s’ka vend më të bekuar
Eshtë i mbushur me mirësi
Fllad i shpirtit për nënë Haxhere
Me djal të vogël në gji
Këtu është edhe Zemzemi
Me ujët më të mirë
Do t’ia shuaj etjen
Vetëm shpirtit të dëlirë.
Mrekulli është Guri i Zi
Nga këtu Tavafi nis
Dua do t’i bëhen
Veç Një Zoti të gjithësisë.
Një bjeshkë të mirash është në të
S’ka fuqi t’i thotë poeti
Ngjyrë do t’i duhej penës
Sa ujët që ka deti.
Allahu zgjodhi Pejgamber
Hazreti Ibrahimin Halil
Qabenë ta rindërtonte
Bashkë me t’mirin Ismaili.
Me një gojë babë e bir
Zotit po i bënin dua
Beje kabul këtë punë të mbarë
O i Madhi Allah!
Bëje vend të rehatshëm
Dhe dërgoju pejgamber
Ruaje nga mizorët
Që do t’mbjellin sherr.
Dhe Hazreti Ibrahimi
Zotit i dha një fjalë
Do ta bëj kurban
Këtë të vetmin djalë.
Sa i mirë qe Ismaili
“Vepro, babë, ja ku jam”
Fjalën që ia dhe Zotit
oje në vend tamam.
Mëshirë të madhe ka Allahu
Dërgoi melekun Xhibril
Në vend të Ismailit
Ja dashi më i mire!
Duhet folur për një vend
E ka emrin Arefat
Perëndia haxhiut
Do t’i falë çdo mëkat.
Edhe për këtë emër
Ca kronistë thanë
Ademi me hazreti Havanë
Në këtë vend u panë.
Ka edhe të tjerë
Që bënë ndonjë shënim
Xhibrili i mësoi haxhin
Pejgamberit Ibrahim.
Një det haxhinjsh
Të veshur me ihramë
Janë tretur në lutje
E harrojnë dynjanë.
Na i fal gjynahet
Mbi ne bëj mëshirë
Për këtë ditë ke hatër
S’ka ditë më të mirë.
Po Medinës së ndritshme
Kush do t’i hyjë në hak
Kur mushrikët ndoqën Profetin
Kjo i bëri shtrat.
Puna s’do lënë për nesër
Vuri themel për një xhami
Do të fitojë feja ime
U tha të gjithëve haptazi.
Të gjithë kishin një fjalë
Me ty jemi, o Pejgamber,
Muhaxhirët me ensarë
Dhe besimtarët e tjerë.
Po lutej Muhamed Mustafaja
O Zot me zemër dhe me gojë tha
Na bëj ta duam Medinën
Me Mekën përkrah.
Është varri i Pejgamberit
Vizitohet me kënaqësi
Secili ka qejf t’i afrohet
Duke qarë me lot në sy.
Mekja dhe Medina
Veç dy emra janë
Në të parën nisi Shpallja
Në të dytën mbaroi Kur’an.
Me iman të thellë në zemër
Bëju i Allahu mysafir
Kush e sheh Qabenë
Ka parë vendin më të mirë.
(Ali Vezaj)
Me iman të thellë në zemër
Bëju i Allahut mysafir
Kush e sheh Qabenë
Ka parë vendin më të mirë.
Kjo është e para shtëpi
Që nguli themel në tokë
Është veç për ibadet
Kështu Kur’ani thotë.
Shkroi për të Bejhekiu
Bashkë me dijetarë të tjerë
Me gjasë i vuri gurin e parë
Hazreti Ademi, pejgamber.
Shekujt në të ngulën dhëmbë
Kështu u shkrua n’histori
E mësyu tirani Ebrehe
I veshur me mizori
Kurrë s’iu shua nami i saj
Kështu gjithmonë do t’jetë
S’ka mbrojtje më të fortë
Se nga Zot’i Vërtetë.
Dhe s’ka vend më të bekuar
Eshtë i mbushur me mirësi
Fllad i shpirtit për nënë Haxhere
Me djal të vogël në gji
Këtu është edhe Zemzemi
Me ujët më të mirë
Do t’ia shuaj etjen
Vetëm shpirtit të dëlirë.
Mrekulli është Guri i Zi
Nga këtu Tavafi nis
Dua do t’i bëhen
Veç Një Zoti të gjithësisë.
Një bjeshkë të mirash është në të
S’ka fuqi t’i thotë poeti
Ngjyrë do t’i duhej penës
Sa ujët që ka deti.
Allahu zgjodhi Pejgamber
Hazreti Ibrahimin Halil
Qabenë ta rindërtonte
Bashkë me t’mirin Ismaili.
Me një gojë babë e bir
Zotit po i bënin dua
Beje kabul këtë punë të mbarë
O i Madhi Allah!
Bëje vend të rehatshëm
Dhe dërgoju pejgamber
Ruaje nga mizorët
Që do t’mbjellin sherr.
Dhe Hazreti Ibrahimi
Zotit i dha një fjalë
Do ta bëj kurban
Këtë të vetmin djalë.
Sa i mirë qe Ismaili
“Vepro, babë, ja ku jam”
Fjalën që ia dhe Zotit
oje në vend tamam.
Mëshirë të madhe ka Allahu
Dërgoi melekun Xhibril
Në vend të Ismailit
Ja dashi më i mire!
Duhet folur për një vend
E ka emrin Arefat
Perëndia haxhiut
Do t’i falë çdo mëkat.
Edhe për këtë emër
Ca kronistë thanë
Ademi me hazreti Havanë
Në këtë vend u panë.
Ka edhe të tjerë
Që bënë ndonjë shënim
Xhibrili i mësoi haxhin
Pejgamberit Ibrahim.
Një det haxhinjsh
Të veshur me ihramë
Janë tretur në lutje
E harrojnë dynjanë.
Na i fal gjynahet
Mbi ne bëj mëshirë
Për këtë ditë ke hatër
S’ka ditë më të mirë.
Po Medinës së ndritshme
Kush do t’i hyjë në hak
Kur mushrikët ndoqën Profetin
Kjo i bëri shtrat.
Puna s’do lënë për nesër
Vuri themel për një xhami
Do të fitojë feja ime
U tha të gjithëve haptazi.
Të gjithë kishin një fjalë
Me ty jemi, o Pejgamber,
Muhaxhirët me ensarë
Dhe besimtarët e tjerë.
Po lutej Muhamed Mustafaja
O Zot me zemër dhe me gojë tha
Na bëj ta duam Medinën
Me Mekën përkrah.
Është varri i Pejgamberit
Vizitohet me kënaqësi
Secili ka qejf t’i afrohet
Duke qarë me lot në sy.
Mekja dhe Medina
Veç dy emra janë
Në të parën nisi Shpallja
Në të dytën mbaroi Kur’an.
Me iman të thellë në zemër
Bëju i Allahu mysafir
Kush e sheh Qabenë
Ka parë vendin më të mirë.
Re: poezi islamike...
Tre vëllezërit e mirë
Mu në mes të qiellit bënte dritë Hëna
Fliste me planete dhe kish’ bërë një kuvend
Tre vëllezër të mirë i afroheshin ngadalë
Në këtë gosti të madhe të zënë nga një vend.
Dy nga vëllezërit edhe më herët Hënën e kishin parë
Po tash do ta çojnë aty edhe vëllain e tretë
U nisën drejt qiellit me një gëzim të madh
Atje ku s’rrijnë mjegullat dhe ku pushojnë retë.
Një yll ndërroi vendin nga Lindja në Perëndim
Dhe një tjetër më pas nga Jugu iku në Veri
S’ka zhurmë si gjithmonë në qiellin e hapur
Gjithkund bënë dritë një nur dhe është qetësi.
Nga një bjeshkë e madhe befas u pa një dritë
Ecte shumë shpejt drejt qiellit në thellësi.
Do të mbulojë terrin si asnjëherë
Do të shkëlqejë mbi çdo gjë atje në gjithësi.
Tash erdhën shpejt edhe tre vëllezërit e mirë
Më afër po i rrinin Hënës së Re
Unë jam Rexhepi, dhe ky është Shabani
Sot edhe Ramazani është bashkë me ne.
I pari nisi të flasë Rexhepi, më i vogli vëlla
Ndër të dy vëllezërit rrezonte si diell
Sa më dha nder tha mua, i madhi Allah
Bashkë me Pejgamberin u ngjita lart në qiell.
Më pas e mori fjalën edhe vëllai i dytë
Në fytyrë kish nur dhe dukej më shtatgjatë
Me vete kam marrë një det më të mira
Unë s’bej gjumë, as atëherë kur bënë natë.
Ne s’jemi si vëllezërit e pejgamberit Jusuf
Që me xhelozi dhe smirë zemrën e kishin mbështjellë
Nuk e lanë të sosë ëndrrën që kish parë
E hudhën të gjallë në një pus të thellë.
Dhe pas nje qwetësie foli edhe vëllai I tretë
Unë jam më I madhi vëlla dhe më quajnë Ramazan
Në një natë të madhe që e zgjodhi Allahu
Nga lartësitë e qiellit zbrita me Kur’an.
Atje në Qabe në Meke në shkretëtirë
Mu në shpellën Hira erdha me një mrekulli
Veç me fjalët më të mira që foli Perëndia
I bëra bashkë në një vend melek dhe njeri.
Drejt Tokës morën udhë të zbresin shumë meleqë të Zotit
Sa të gëzuar ishin dhe me vete bartnin vetëm mëshirë
Tash për ne do të na hapen zemrat dhe portat e shtëpive
Do të na presin besimtarët me selam për muajin më të mirë.
Kështu e sosën rrugëtimin e nisur këta tre vëllezër të mirë
Në qiell e panë një dritë që s’ish parë kurrë më parë
Sa gëzim dhe kënaqësi do të dalë nga agjëruesit
Në dritën e syfyrit dhe në sofrën e shtruar veç në iftar.
Mu në mes të qiellit bënte dritë Hëna
Fliste me planete dhe kish’ bërë një kuvend
Tre vëllezër të mirë i afroheshin ngadalë
Në këtë gosti të madhe të zënë nga një vend.
Dy nga vëllezërit edhe më herët Hënën e kishin parë
Po tash do ta çojnë aty edhe vëllain e tretë
U nisën drejt qiellit me një gëzim të madh
Atje ku s’rrijnë mjegullat dhe ku pushojnë retë.
Një yll ndërroi vendin nga Lindja në Perëndim
Dhe një tjetër më pas nga Jugu iku në Veri
S’ka zhurmë si gjithmonë në qiellin e hapur
Gjithkund bënë dritë një nur dhe është qetësi.
Nga një bjeshkë e madhe befas u pa një dritë
Ecte shumë shpejt drejt qiellit në thellësi.
Do të mbulojë terrin si asnjëherë
Do të shkëlqejë mbi çdo gjë atje në gjithësi.
Tash erdhën shpejt edhe tre vëllezërit e mirë
Më afër po i rrinin Hënës së Re
Unë jam Rexhepi, dhe ky është Shabani
Sot edhe Ramazani është bashkë me ne.
I pari nisi të flasë Rexhepi, më i vogli vëlla
Ndër të dy vëllezërit rrezonte si diell
Sa më dha nder tha mua, i madhi Allah
Bashkë me Pejgamberin u ngjita lart në qiell.
Më pas e mori fjalën edhe vëllai i dytë
Në fytyrë kish nur dhe dukej më shtatgjatë
Me vete kam marrë një det më të mira
Unë s’bej gjumë, as atëherë kur bënë natë.
Ne s’jemi si vëllezërit e pejgamberit Jusuf
Që me xhelozi dhe smirë zemrën e kishin mbështjellë
Nuk e lanë të sosë ëndrrën që kish parë
E hudhën të gjallë në një pus të thellë.
Dhe pas nje qwetësie foli edhe vëllai I tretë
Unë jam më I madhi vëlla dhe më quajnë Ramazan
Në një natë të madhe që e zgjodhi Allahu
Nga lartësitë e qiellit zbrita me Kur’an.
Atje në Qabe në Meke në shkretëtirë
Mu në shpellën Hira erdha me një mrekulli
Veç me fjalët më të mira që foli Perëndia
I bëra bashkë në një vend melek dhe njeri.
Drejt Tokës morën udhë të zbresin shumë meleqë të Zotit
Sa të gëzuar ishin dhe me vete bartnin vetëm mëshirë
Tash për ne do të na hapen zemrat dhe portat e shtëpive
Do të na presin besimtarët me selam për muajin më të mirë.
Kështu e sosën rrugëtimin e nisur këta tre vëllezër të mirë
Në qiell e panë një dritë që s’ish parë kurrë më parë
Sa gëzim dhe kënaqësi do të dalë nga agjëruesit
Në dritën e syfyrit dhe në sofrën e shtruar veç në iftar.
Re: poezi islamike...
BAJRAM
Bajram është sot, o Zot!
O mbështetje e zemrës së mjerë Ti!
Zemra ime nga qëllimet përjetësisht e penguar;
Kjo festë për mua - shkak për fatkeqësi...
Në shpirt - klithma e padrejtësive;
Në vesh - rënkimi i një jetimi...
Po hedh sytë nga kjo pamje e tronditur,
Sikur s'ka në botë diçka për krenari...
Jeta po më ikën, ç'është ky halli im?
As'ka për këto vuajtje fund e liri?
Në bajram, gëzim do të kish, kujtoja;
Kurse tek unë, fatkeqësi, robëri...
Bajram është sot, o Zot!
O mbështetje e zemrës së mjerë Ti!
Zemra ime nga qëllimet përjetësisht e penguar;
Kjo festë për mua - shkak për fatkeqësi...
Në shpirt - klithma e padrejtësive;
Në vesh - rënkimi i një jetimi...
Po hedh sytë nga kjo pamje e tronditur,
Sikur s'ka në botë diçka për krenari...
Jeta po më ikën, ç'është ky halli im?
As'ka për këto vuajtje fund e liri?
Në bajram, gëzim do të kish, kujtoja;
Kurse tek unë, fatkeqësi, robëri...
Re: poezi islamike...
ALLAHU IM I MADH !
A mirë është për fenë islame një e tillë pabesi?
A mirë është për të famshmin besim një e tillë tradhti?
A mirë është këta dallkaukë të hyjnë në islam?
A mirë është të shajnë këta fe e Kur'an?
A mirë është shkollë e medrese të mbyllen, të humbin prore?
A mirë është të shuhet në këto anë drita diturore?
A mirë është këta besimtarë ta shohin me përbuzje fenë?
A mirë është të heshtin kur thonë se janë muslimanë?
Natën më të gjatë po jetojmë, o Zot ...
A prej sheriatit tënd u ndamë e copëtuam?
Ki mëshirë, o Zot, ramë e u shkatërruam
E, kështu, karshi botës, o Zot, u turpëruam!
Pejgamberit që i jep dorën kundërshtarit, pas i shkuam,
Allahut që thotë se është falës e mëshirues, i besuam;
Për nder të Resulit Tënd, nga fati i keq na shpëto Ti,
O drit' e së Vërtetës që n'horizonte e fshehur rri!
Këto net të gjata errësire, o Zot, të mbarojnë,
Të lindë, më në fund, dielli i ardhshëm, të ndriçojë!
Drit' e tij ta shkëlqejë çdo zemër të fesë sonë;
Na e mundëso këtë favor nga lartësia jote, o Zot!
A mirë është për fenë islame një e tillë pabesi?
A mirë është për të famshmin besim një e tillë tradhti?
A mirë është këta dallkaukë të hyjnë në islam?
A mirë është të shajnë këta fe e Kur'an?
A mirë është shkollë e medrese të mbyllen, të humbin prore?
A mirë është të shuhet në këto anë drita diturore?
A mirë është këta besimtarë ta shohin me përbuzje fenë?
A mirë është të heshtin kur thonë se janë muslimanë?
Natën më të gjatë po jetojmë, o Zot ...
A prej sheriatit tënd u ndamë e copëtuam?
Ki mëshirë, o Zot, ramë e u shkatërruam
E, kështu, karshi botës, o Zot, u turpëruam!
Pejgamberit që i jep dorën kundërshtarit, pas i shkuam,
Allahut që thotë se është falës e mëshirues, i besuam;
Për nder të Resulit Tënd, nga fati i keq na shpëto Ti,
O drit' e së Vërtetës që n'horizonte e fshehur rri!
Këto net të gjata errësire, o Zot, të mbarojnë,
Të lindë, më në fund, dielli i ardhshëm, të ndriçojë!
Drit' e tij ta shkëlqejë çdo zemër të fesë sonë;
Na e mundëso këtë favor nga lartësia jote, o Zot!
Re: poezi islamike...
Ne Allahut i Besojm
Ne All-ahut i kem besu
Pengamberit i kem premtu
Çdo detyrë e obligim
Me ndërgjegje do ta kryjm
Falim namazin me respekt
Zeqat japim per çdo vjet
Ramazanin e agjerojm
Dhe Bajramin e festojmë
Për Bajram presim kurban
Pasuri ata që kanë
Pune e shejtë e më e madhe
Kishe me qenë haxhxhi ne Qabe
Lumturi nuk ka pa fe
Te gjitha të mirat aty i ke
Po nuk dite me logjiku
Nga e vërteta ke deviju
T''jesh musliman është kënaqesi
Ti krysh borxhet me lumturi
Bën miresi hiq pa ia nda
veprat tua ke me i pa.
Ne All-ahut i kem besu
Pengamberit i kem premtu
Çdo detyrë e obligim
Me ndërgjegje do ta kryjm
Falim namazin me respekt
Zeqat japim per çdo vjet
Ramazanin e agjerojm
Dhe Bajramin e festojmë
Për Bajram presim kurban
Pasuri ata që kanë
Pune e shejtë e më e madhe
Kishe me qenë haxhxhi ne Qabe
Lumturi nuk ka pa fe
Te gjitha të mirat aty i ke
Po nuk dite me logjiku
Nga e vërteta ke deviju
T''jesh musliman është kënaqesi
Ti krysh borxhet me lumturi
Bën miresi hiq pa ia nda
veprat tua ke me i pa.
Re: poezi islamike...
E di...
...se dielli një ditë mund të pushojë së shkëlqyeri
Dhe nata e All-llahut nuk do të shohë dritë
Zemra ime do të qajë për të gjitha që i humbi
Për ata që i deshti, s'do te kem më jetë.
Do të ketë ikur shansi për të dashuruar
Apo për të pasur dike që të më shtërngojë fort
Zemrën time e shoqëron vetmia
netëve duke qarë.
...yjet që shkëlqejnë në netët e pafundme,
Kanë errësirë si shokët e tyre,
Pavarësisht nga humbja e dritës së ditës
Koha kurrë nuk do të mbarojë.
Do të doja që dashuria të ishte aq e dashur
Sa janë yjet për natën.
Se megjithëse zemra ime është afër
Nuk ka përkëdhelje, as të puthura ...
Drita e yjeve një ditë do të shuhet
Që të përzihet me natën;
Ëndërrat e mia për dashuri që kisha, Oh, sa të ëmbla!
I lash të shuhen hiç pa luftë.
Erërat tekanjoze të kohës
U huazojnë fluturim shpresave, ... dëshirave
Në lulëzim, me mosperfillje
Ku askush s'mund të blejë një shans të çmueshëm...
Ja Allah! Dëgjoma Dua'anë!
E di që Je gjithkund!
E di gjuhen e të gjitha zemrave,
Veçanërisht të atyre të dëshpruarave!
Oh! Zoti im! I Vetmi, ALLAH!
I Pafund dhe I Vërtetë
Po e qaj me lot këtë zemrën time të ngurtë
Në të cilën drita nuk ka arritur.
Lutjet e mia janë që dashuria të vijë
Si lindja e diellit,
Dhe shkëlqimi të mos zbehet
Biles as nata kur të fillojë të zbresë.
E derisa nata gjithmonë do të jetë
E mbushur me yje me shkëlqim të pafund
Pavarësisht errësirës së natës
Do ta dij se dashuria nuk ka ikur...
...se dielli një ditë mund të pushojë së shkëlqyeri
Dhe nata e All-llahut nuk do të shohë dritë
Zemra ime do të qajë për të gjitha që i humbi
Për ata që i deshti, s'do te kem më jetë.
Do të ketë ikur shansi për të dashuruar
Apo për të pasur dike që të më shtërngojë fort
Zemrën time e shoqëron vetmia
netëve duke qarë.
...yjet që shkëlqejnë në netët e pafundme,
Kanë errësirë si shokët e tyre,
Pavarësisht nga humbja e dritës së ditës
Koha kurrë nuk do të mbarojë.
Do të doja që dashuria të ishte aq e dashur
Sa janë yjet për natën.
Se megjithëse zemra ime është afër
Nuk ka përkëdhelje, as të puthura ...
Drita e yjeve një ditë do të shuhet
Që të përzihet me natën;
Ëndërrat e mia për dashuri që kisha, Oh, sa të ëmbla!
I lash të shuhen hiç pa luftë.
Erërat tekanjoze të kohës
U huazojnë fluturim shpresave, ... dëshirave
Në lulëzim, me mosperfillje
Ku askush s'mund të blejë një shans të çmueshëm...
Ja Allah! Dëgjoma Dua'anë!
E di që Je gjithkund!
E di gjuhen e të gjitha zemrave,
Veçanërisht të atyre të dëshpruarave!
Oh! Zoti im! I Vetmi, ALLAH!
I Pafund dhe I Vërtetë
Po e qaj me lot këtë zemrën time të ngurtë
Në të cilën drita nuk ka arritur.
Lutjet e mia janë që dashuria të vijë
Si lindja e diellit,
Dhe shkëlqimi të mos zbehet
Biles as nata kur të fillojë të zbresë.
E derisa nata gjithmonë do të jetë
E mbushur me yje me shkëlqim të pafund
Pavarësisht errësirës së natës
Do ta dij se dashuria nuk ka ikur...
Re: poezi islamike...
PADREJTESIA
Perse çdo kund gjendesh
Perse kaq shum frekuentohesh
Perse shumica te shoqerojn ty
Besa edhe te dashurojn ty
Perse lendoni, kur nuk ju lendojnê
Perse harroni, kur nuk ju ledhatojnê
Perse demtoni, kur nuk ju demtojne
Perse qeshni, kur një femije syte I lotojne
Perse i urreni, kur ju rrespektojnê
Perse gezoni, kur te varferit varferojne
Perse te drejtat tona na mohojne
Perse kaq veshtirê zemrat e sinqerta te mbijetojne
Te gjith jan kunder te sinqertit
I besojne genjeshtarit e jo te vertetit
I ndihmojne te fortit e jo te shkretit
Dhe me shumë I duan te dridhurat e termetit
Perkrahin padrejtesin dhe jo realitetin
Denojne te pafajshmin e jo kriminelin
besojne genjeshtren e jo realitetin
për ta degjeneruar një shoqeri ,
I godasin themelin
Duroni o ju zemra te sinqerta
Jan ne perendim kohet e erreta
Jan ne lindje kohet e blerta
është ne lindje, si një bime e drejtaPo fute rrenje lumturia
është ne kembe mevetesia
Po ngadhnjen urtesia
Po triumfon pafajsia
Dhe po lulzon lumturia
Perse çdo kund gjendesh
Perse kaq shum frekuentohesh
Perse shumica te shoqerojn ty
Besa edhe te dashurojn ty
Perse lendoni, kur nuk ju lendojnê
Perse harroni, kur nuk ju ledhatojnê
Perse demtoni, kur nuk ju demtojne
Perse qeshni, kur një femije syte I lotojne
Perse i urreni, kur ju rrespektojnê
Perse gezoni, kur te varferit varferojne
Perse te drejtat tona na mohojne
Perse kaq veshtirê zemrat e sinqerta te mbijetojne
Te gjith jan kunder te sinqertit
I besojne genjeshtarit e jo te vertetit
I ndihmojne te fortit e jo te shkretit
Dhe me shumë I duan te dridhurat e termetit
Perkrahin padrejtesin dhe jo realitetin
Denojne te pafajshmin e jo kriminelin
besojne genjeshtren e jo realitetin
për ta degjeneruar një shoqeri ,
I godasin themelin
Duroni o ju zemra te sinqerta
Jan ne perendim kohet e erreta
Jan ne lindje kohet e blerta
është ne lindje, si një bime e drejtaPo fute rrenje lumturia
është ne kembe mevetesia
Po ngadhnjen urtesia
Po triumfon pafajsia
Dhe po lulzon lumturia
Faqja 1 e 2 • 1, 2
:: Feja Islame
Faqja 1 e 2
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi